Dlaczego tak bardzo chcemy zapomnieć o przeszłości? O tym co wydarzyło się niestosownego, złego, okrutnego? Chowamy to w najgłębszych zakamarkach naszej podświadomości myśląc, że pozostaną tam na zawsze za zamkniętymi drzwiami. Lecz któregoś dnia trzeba powrócić do przeszłości, stare rany i wspomnienia powracają z podwojoną siłą. Taki los spotyka Inkę, która musi powrócić do życia z którego uciekła.
Inka dwudziestosiedmioletnia kobieta wiedzie niemal beztroskie życie. Pracuje w Warszawskiej galerii sztuki i nie przejmuje się dawnym życiem. Do czasu, aż otrzymuje telegramu od swojej ciotki Berty z wieścią o chorobie. Bez namysłu pakuje się i powraca do Jantarni z której uciekła dziesięć lat temu, gdy jeszcze była w wieku nastoletnim. Jednak na miejscu nikt na nią nie czeka prócz ciocia. Wszyscy mieszkańcy najchętniej pozbyliby się Inki, byli do niej wrogo nastawieni, czuli do kobiety niechęć, a nawet wrogość. Gdyby nie choroba ciotki Inka by nie powróciła w te strony, gdzie wszyscy mają o niej jak najgorsze zdanie. A wspomnienia z każdym dniem powracają, kawałek po kawałeczku. Co takiego zrobiła Inka, że uciekła aż do Warszawy? Dlaczego teraz wszyscy są tak wrogo nastawieni do kobiety? Dowiecie się, gdy przeczytacie książkę ,,Tam, gdzie nie sięga już cień" autorstwa Hanny Kowalewskiej.
W książce pojawiają się także przemyślenia mieszkańców Jantarni. Możemy poznać każdego z osobna i co myślą na temat powrotu Inki do miasta. Pomimo wrogiego nastawienia znajdują się osoby, które po dłuższym przebywaniu z Inką nabierają większego zaufania. Czy niechęć do Inki się zmieni względem mieszkańców Jantarnii?
Hanna Kowalewska napisała bardzo ciekawą nadmorską opowieść, o miłościach, które nie powinny się nigdy wydarzyć. Może, gdyby życie Inki tak się nie pokomplikowało w przeszłości, wróciła by do miejsca swego zamieszkania. Inka była roztrzepanym dzieckiem i nie jednemu zaszła za skórę, lecz była bardzo dobrą i uczynną dziewczynką. Po wyjeździe nastolatki ludzie zaczęli plotkować, snuć domysły
Wszyscy bohaterowie są ze sobą powiązani, mają na celu przekazać nam własną historię. Autorka świetnie wykreowała postacie, nadała im ciekawe cechy, doznania, przeżycia, rozbudowała interesujące dialogi, które w niektórych momentach potrafią rozśmieszyć, zaskakująca fabuła, ciekawe opisy, oraz niekończące się emocje nie sprawią, że czytelnik choć na chwilę się znudzi przy czytaniu tej konkretnej książki. Bardzo dobrze bawiłam się przy tej pozycji, zrelaksowałam się, a duża czcionka ułatwiła mi szybkie czytanie co daje ogromny plus całej książce. Gorąco polecam.
Tytuł: Tam, gdzie nie sięga już cień
Autor: Hanna Kowalewska
Wydawnictwo: Literackie
Ilość stron: 396
Ocena: 6/6
Komentarze
Prześlij komentarz