Krzysztof Witczak przebywał w Izabelinie na emeryturze u rodziny Saksów do których trafił dzięki Kamilli. Ich zadaniem jest pokazanie mu jak ma żyć ze schizofrenią. Od pół roku słyszał głosy, jednak ostatnio zniknęły, a na ich miejsce pojawiła się postać Starca. Omamy wzrokowe w chorobie z którą przyszło mu walczyć, są rzadkością. Wraz z pojawieniem się Starca ustały uporczywe szepty w głowie, które przeszkadzały, dezorientowały i poniżały naśladując zachowania dawno zmarłych członków rodziny. Żeby tego było mało Saksonom groziło ogromne niebezpieczeństwo. Witczak i Jan Saks mają czterdzieści osiem godzin na uratowanie żony Jana i Kamilli. Jeżeli będą współpracować z Belgami- porywaczami nic im się nie stanie. Dlaczego Belgowie porwali Kamillę i Alinę i czego chcieli w zamian? Z kim zadarł Jan?
Sierżant Adam Tymiański nazywany przez kolegów z komendy stołecznej Hifem wraz z Maciejem Wilkiem zmierzali w stronę Klembowa, gdzie mieli odebrać psa o imieniu Suzy. Tam kierowani przez instynkt zwierzęcia odnajdują brezentową płachtę przykrytą warstwą starannie ułożonej darni. Pies zaczął kopać, a po chwili Adam z Maciejem na ciemnym tle ujrzeli ciało młodej dziewczyny ze skórą poszarpaną i rozerwanymi włóknami mięśni dłoni od kciuka do nadgarstka. Przyczyną zabicia młodej dziewczyny było zadzierzgnięcie liną z materiałów włókienniczych. Po zbadaniu terenu przez techników okazuje się, że zamordowana została pochowana do starego zbiorowego grobu. Przypadek? Kto zamordował dziewczynę i dlaczego?
Aspirant Agnieszka Cynowska z komendy stołecznej obecnie przebywa na zwolnieniu lekarskim. Zgwałcona przez Romana Glistowskiego oczekuje dziecka, jednak nie czuje się już kobietą. Na światło dzienne wychodzi jej prawdziwa natura- Maksymilian, który schował się w jej podświadomości. Nidy nie czuła się dziewczyną, wręcz chłopakiem. Boi się, że sprawa nekrofila, którego zabiła i ukryła w starym zbiorniku gazu na Woli w końcu wyjdzie na jaw, więc postanawia go wyłowić za wszelką cenę. Czy jej się uda? Czy ktoś ją przyłapie na tym? Czy Roman ,,Glista" będzie chciał zemsty? Tego i jeszcze innych rzeczy dowiecie się, gdy przeczytacie książkę Mennica.
Tytułowa ,,Mennica" to trzecia część przygód policjantów z komendy stołecznej. Jednak nie zachwyciła mnie tak bardzo jak ,,Patron" druga część serii. Książka nie jest zła, jest świetnie napisana, bardzo ciekawa, wciąga, jednak zabrakło mi tu tego dreszczyku emocji jaki otrzymałam w drugiej części. Od ,,Patrona" wręcz nie potrafiłam się oderwać, a tutaj książka umiliła mi czas, jednak nie zaskoczyła. Powieści nie skreślam, gdyż kocham książki pana Lemberga, a ta część nie zawiodła moich oczekiwań, jednak, gdyby zawierała tą grozę, której mi zabrakło, powieść oceniłabym wyżej.
Nie zabrakło tu zagadek, tajemnic, intrygi, śledztwa, które zapewniają bardzo dobrą zabawę. Do tego pojawiają się nasi starzy przyjaciele co bardziej urozmaica powieść. Zachęca do zapoznania się z ich dalszymi losami, a do tego zaskakuje nowymi incydentami jakie pojawiają się w ich życiu. Cieszyłam się jak dziecko z faktu, że znowu mogłam wrócić do moich ukochanych bohaterów, zapoznać się z ich kolejnymi planami, refleksjami, znowu zobaczyć ich w akcji, jak radzą sobie z zaistniałymi wydarzeniami. Autor nie zawiódł mnie, sprawił, że znowu pokochałam bohaterów na nowo, pomógł oderwać się od szarej rzeczywistości, a dzięki szczegółowym opisom działania mogłam wkroczyć w ich niezwykły świat i razem z Cynowską, Witczakiem i Tymiańskim na nowo odkrywałam uroki pracy policjanta.
Podsumowując książkę oceniam na cztery z plusem. Autor ciekawie przedstawił na nowo świat policjantów, z łatwością lawiruje między postaciami z czego nie mylą nam się w chwili czytania. Dzięki tajemnicom i zagadkom książka nie staje się nudna, a wręcz zachęca do zapoznania się z dalszymi losami naszych głównych bohaterów, których mieliśmy już okazję poznać w wcześniejszych częściach. Cieszę się, że mogłam zapoznać się z tą książką, gdyż nie umiałam się jej doczekać, bardzo pragnęłam dowiedzieć się co będzie dalej, a gdy w końcu ją otrzymałam książka zaspokoiła moje czytelnicze pytania względem tego co będzie dalej. Dziękuję wydawnictwu Prószyńskiemu za książkę. Warta przeczytania. Polecam.
Tytuł: Mennica
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Ilość stron: 424
Ocena: 4+/6
Muszę koniecznie poznać twórczość pana Mateusza. Aż wstyd się przyznać, że ja fanka kryminałów i thrillerów jeszcze po nią nie sięgnęłam :)
OdpowiedzUsuń