Córka papieża

Wiele osób przedstawiało postać Lukrecji w bardzo niedobrym świetle. Gdybym nie przeczytała powieści Dario Fo, który skupił się na tej postaci to nadal należałabym do tego grona. Autor odkrył przede mną nieznane dotąd karty ukazując mi inne, nieznane oblicze Lukrecji. 
Podziwiam autora za to, że zapragnął obalić legendę na temat kobiety. Musiał zasięgnąć po sprawdzone źródła m.in. fragmenty dziennika oraz listach Lukrecji co jeszcze bardziej sprawiło, że książka stała się bardziej ciekawsza. Nie sądzę, żeby ktoś starał się obronić kobietę, którą oskarżano o kazirodcze związki z ojcem i bratem. Często ludzie nie chcą się mieszać w takie sprawy, gdyż to ich nie dotyczy, a autor nie zważając na nikogo zechciał nam przedstawić prawdę, która nie jednego zaskoczy. Swoją opowieść snuje z ogromną pasją, zaangażowaniem, pojawia się także lekka ironia, czuć było moc jaką włożył w stworzenie ,,Córki papieża". Powieść pochłania do reszty i każdego miło zadziwi.

Lukrecja już od najmłodszych lat była wrzucana zarówno przez ojca, jak i brata w wir finansowych i politycznych interesów bez krztyny litości. Jednak nikt nie przejmował się tym, co może myśleć mała biedna dziewczynka. Poza tym była kobietą, a to wyrok, który ma znaczenie dla ojca, przyszłego papieża i brata, przyszłego kardynała. Lukrecja była istnym pionkiem w grze, często traktowana była wręcz jak paczka o okrągłych piersich i cudownych pośladkach. Nikt nie patrzył na jej potrzeby, czy jej podoba się taki układ, czy wręcz przeciwnie. Dla obu mężczyzn liczyło się tylko to jak najlepiej wykorzystać wdzięki Lukrecji i nie raz im się to udawało. Wydawało się im, że kobieta jest mała, bezbronna i nie poradzi sobie w życiu, jednak mile ich zaskoczyła. Dario Fo w swojej powieści to właśnie ukazuje. Przedstawia kobietę odważną, która potrafi walczyć o swoje dobra. 

Miałam trudność z przeczytaniem tej powieści. Nie należy do najłatwiejszych. Trzeba mocno się skupić by zrozumieć, co tak naprawdę chce nam przekazać, więc nie każdemu przypadnie do gustu. Pomimo, że czasami miałam trudność w odnalezieniu się w historii uważam, że jest bardzo interesująca i wiele nauczy. W tle pojawiają się wątki historyczne co bardziej ubarwia powieść, do tego zawiera w sobie piękne portrety różnych ważnych osób z czego książka staje się jeszcze bardziej ciekawsza. Autor przedstawia nam prawdziwą kobietę, nie przerysowaną, nie dopracowaną na ostatni guzik. Pokazuje normalną, marzącą o prawdziwej miłości, piękną, inteligentną kobietę, która ma dość intryg jej własnego ojca.

Po przeczytaniu opisu na okładce nie spodziewałam się tak mocnej powieści. Dario Fo podjął się bardzo trudnego zadania co moim zdaniem wyszło mu perfekcyjnie. Książka dopracowana, pięknie oprawiona nie tylko na zewnątrz, ale i też w środku. Warta przeczytania. Polecam.

Tytuł: Córka papieża 
Autor: Dario Fo
Wydawnictwo: Znak. Horyzont
Ilość stron: 311
Ocena: 3+/6