Ścieżki we mgle - pod patronatem CzBK

Każdy z nas szuka takiego miejsca, gdzie będzie mógł się wyciszyć, zapomnieć o tym, co złe. Nabrać dystansu do otaczającego świata, do życia, które nas rozczarowało i znaleźć namiastkę szczęścia, które się utraciło. By w tym szczególnym miejscu móc odizolować się od negatywnych emocji, złapać wiatr w żagle, otulić się ciepłem życzliwych ludzi, którzy nas nie zranią. Pragniemy odciąć się grubą kreską od przeszłości i otworzyć się na lepszą przyszłość, która stopniowo kroczy ku nam. Nie jest jednak łatwo, te szczęście musi wiele przejść, ominąć wszystkie kłody, które los porzuca, by w końcu dojść do upragnionego celu.

Autorka tworzy zawsze prawdziwe historie. Barwne, z wyrazistymi bohaterami, którzy od samego początku zaskarbiają sobie nasze serca. Jest miło, przyjemnie, sielsko, ale pojawiają się też tematy, wydarzenia, które spędzają postaciom sen z powiek. Autorka porusza ważne sytuacje jak przemoc i jak sobie z nią radzić. Jakie niesie ze sobą konsekwencje i jakie pozostawia blizny na duszy, w sercu. Edyta pokazuje jak ważny jest to aspekt w naszym życiu, że trzeba reagować, a nie zakładać klapki na oczy lub machać ręką : ,,ale mnie to nie dotyczy, to po co będę się wtrącać''. Taka reakcja ze strony społeczeństwa jak i placówek pomocy sprawi, że ofiary będą mogły normalnie żyć, być po prostu kochane. Żaden człowiek nie powinien poczuć krzywdzenia ze strony drugiej osoby. 

W powieści oprócz ciężkich tematów pojawia się również miłość, która stopniowo rozkwita niczym piękny kwiat. A także pensjonat w którym można zaznać ciepła, przyjaźni, ogromnej serdeczności zarówno od gości jak i samych gospodarzy. W tej atmosferze sama chciałabym móc przebywać. Gdzie nikt cię nie potępia za popełnione błędy, rozumie cię bez słów i na których zawsze można polegać, nawet jeśli powinie nam się noga. Odpocząć od szarej rzeczywistości, zapomnieć o problemach, cieszyć się po prostu chwilą i tym, że otaczają nas przyjaciele i ludzie, którzy nas kochają. 

Mimo, że to krótka historia, ale zawiera w sobie ogromną pigułkę prawdziwego życia z jasnymi i ciemnymi jego odcieniami. Jest lekka, przyjemna, przy której można się odprężyć. Pojawiają się tematy niełatwe, ale też i te, które wywołują szeroki uśmiech na twarzy i sprawiają, że serce bije żywiej. To idealna historia zarówno na wakacje, jesienne wieczory, zimne noce w czasie zimy. Gorąco polecam!