Wszystko pamiętam tatusiu, tatusiu, proszę nie, mamusiu, dlaczego? - ważne książki, które trzeba przeczytać


Nie będę skupiać się tutaj na fabule powyższych tytułów. Ona jest tu najmniej ważna. Skupie się na emocjach, odczuciach, jakie wywołały na mnie książki. Jakie niosą ze sobą ból i cierpienie. Jak mocno potrafią się wbić w naszą duszę, do naszego serca. 

Nie mogę pojąć, jak człowiek potrafi drugiemu człowiekowi wyrządzić ogromne spustoszenie na ciele i umyśle. Jak ktoś dla świata udaje idealną, kochającą się rodzinę, a za zamkniętymi drzwiami ukazuje swoje prawdziwe oblicze. Jak ktoś może krzywdzić, pokazując innym swoją siłę, dominację, okrutność, złość wobec każdej osoby bez względu na wiek i nie ponosić za to żadnych konsekwencji. Każda przemoc jest straszna. Czy to fizyczna, psychiczna czy seksualna. Żadna z nich nigdy nie powinna się zdarzyć. Nikt nie powinien krzywdzić drugiego człowieka.

Czytając, ma się wrażenie, że bohaterzy książek siedzą na wprost nas i opowiadają nam swoją historię. Przeżywamy razem z nimi, przelewają w nas rozmaite emocje, trafiają w naszą podświadomość. Miałam nieraz ciarki na plecach, łzy w oczach, kiedy docierałam do drastycznych scen. Rysowały się przed moimi oczami, sprawiając, że moje serce łamało się na pół, a emocje sięgały zenitu. Dotykały mnie do żywego. Bardzo przeżywałam każdą z opowieści i każda z nich zrobiła ogromne spustoszenie w moim wnętrzu. 

Te książki powinien przeczytać każdy. Żeby przestrzec i ochronić osoby krzywdzone. Uświadomić społeczeństwo, że trzeba reagować na krzywdę drugiego człowieka, nie zakładać klapek na oczy, nie odwracać głowy, ,,bo mnie to nie dotyczy''. Dzięki interwencji jesteśmy w stanie uwolnić ofiarę od piekła. Dać jej szansę na życie i miłość. Demony pozostaną, ale gdy otrzyma się wsparcie, pomoc można zamknąć drzwi pewnego etapu. Można ruszyć do przodu i nie oglądać się wstecz. Nie będzie łatwo, ale dzięki determinacji można wiele zdziałać i wiele osiągnąć. 

Książki są smutne, przerażające i prawdziwe. Chwytają za serducho, wywołują łzy. Momentami nie byłam w stanie dalej czytać. Nieraz musiałam ochłonąć, opanować drżenie rąk, by dalej zagłębiać się w czytane powieści. Jednak nie żałuje, że się z nimi zapoznałam. Są ważne, wstrząsające, ale i pouczające jak dostrzegać sygnały osób, które są krzywdzone. Że trzeba przestrzegać dzieci przed złem, ludźmi, złym dotykiem, na które nie powinny się zgadzać i że mówienie innym o krzywdzie jest bardzo ważne, by otrzymać pomoc. Ich historie pozostaną na długo w moim sercu i w pamięci. 

Komentarze

Prześlij komentarz