Na ostrym ogniu - pod patronatem CzBK

,,Świat jest jak płyta gramofonowa, która nigdy nie przestaje się kręcić. My, ludzie, jedynie wybieramy te utwory, przy których schodzimy z parkietu i te, które inspirują nas do tańca''. 

Emoni to młoda dziewczyna, która szybko musiała dorosnąć. Mimo że ma przy sobie Bunię, została rzucona na głęboką wodę. W wieku siedemnastu lat myśli się o chłopakach, planuje perspektywy na przyszłość, marzy o podboju świata. Emoni w jakiś sposób została tego pozbawiona. Jednak nie żałuje swoich podjętych decyzji. Ma piękną córeczkę, której chce podarować namiastkę normalności. Na pierwszym miejscu stawia ją, a dopiero później siebie. Z drugiej strony chciałaby znaleźć, choć chwilę dla siebie i poczuć się tą zwyczajną nastolatką bez trosk, bez obowiązków, bez liczenia każdego grosza. 

Historia jest lekka, przyjemna, idealna na letnie wieczory w ogródku. To opowieść o dziewczynie, która w pełni oddaje swoje serce potrawom, które przygotowuje. Sprawia, że po zjedzeniu posiłku ludzie łakną więcej. Dzięki niej jedzenie nie tylko wypełnia puste brzuchy, ale też ożywia wspomnienia, emocje. Z każdym nowym rozdziałem widać ile sprawia jej to radości, ile pasji przelewa w każdą potrawę. Z każdego składnika potrafi stworzyć wyśmienite danie, które zachwyca kupki smakowe. Przy nich człowiek się delektuje, smakuje każdy kęs z należytą czcią, nie chcąc stracić magii, którą można spotkać w Emoni potrawach. 

Oprócz kulinarnego talentu w książce spotkać można temat samotnej matki, szybkiego dorastania, samodzielności, odpowiedzialności o drugie życie, miłości. Oraz o sile, determinacji, o spełnianiu marzeń. Emoni ukazana jest w taki sposób, że mimo przeciwności losu, różnych kłód pod nogami stara się iść do przodu z podniesioną głową. Jest mądra, rodzinę i jej dobro stawia na pierwszym miejscu. Wydawać, by się mogło, że ma poukładane życie, jednak nie wie, gdzie podąży dalej. Inni mają plany na przyszłość, jednak ona wciąż nie wie, gdzie chciałaby się dalej uczyć. Wie jedynie to, że kiedyś chciałaby mieć własną restaurację i być szefem kuchni. 

Optymistyczna opowieść, podnosząca na duchu i wywołująca szeroki uśmiech na twarzy. Mówiąca o tym, że każdą górę jesteśmy w stanie pokonać jeśli, włożymy w to dużo czasu i pracy. Mimo młodego wieku bohaterka ukazana jest jako silna, odpowiedzialna, pracowita postać, dzięki czemu może się stać wzorem do naśladowania. Gdzie wszystko jest możliwe, marzenia można spełnić, jeśli się im w tym pomoże. Gorąco polecam.