Świat nagle zatrzymał się w miejscu, pojawiły się ograniczenia, obostrzenia i strach jak to teraz będzie wszystko wyglądać. Rodziny stanęły przed trudnymi dylematami, wyborami. Jak tu teraz funkcjonować w nowej sytuacji? Jak się zachować? Co z pracą, dziećmi?
Bohaterowie powieści ,,Niania lekkich obyczajów'' również musieli zmierzyć się z podobnymi troskami i obawami. A także ze sprawami codziennej wagi, relacji rodzic - dziecko, kryzys małżeński, chorobliwe poszukiwanie miłości, solidarność kobiet, przyjaźń, wsparcie, gdy nie widzi się już wyjścia z danej sytuacji oraz życzliwość.
To mądra, skłaniająca do refleksji opowieść z poczuciem humoru. Lekka, przyjemna, a zarazem dotykająca tak ważnych tematów życiowych powieść, która sama się czyta. Pokazująca, że po burzy zawsze wzejdzie słońce, że są na świecie ludzie bezinteresowni, którzy wyciągną pomocną dłoń, gdy się jest na dnie. Że warto siebie cenić i nie patrzeć na innych, że pozory i uprzedzenia są często mylne i wiele innych. Polubiłam Ewelinę. Chciałabym być kiedyś taka jak ona wobec swoich dzieci. Kreatywna, zaradna, spokojna, umiejąca dobrze doradzić. Polubiłam ją też za dobre serce, wrażliwość, przebojowość i cięty język. Wszystkie postacie są świetne. Nikt tu nie jest idealny jak my w życiu. Popełniamy błędy, mylimy się, często cofamy się o kilka kroków wstecz, zamiast iść do przodu. Tu są postacie szczere i autentyczne. Można się z nimi utożsamić i w tej powieści jest to świetne ukazane. Po przeczytaniu książki sama chciałam żyć w tej niezwykłej kamienicy, która chwyciła mnie za serducho. Gorąco polecam!
Komentarze
Prześlij komentarz